Verslag "Duane Michals".

Duane Michals.

Als mensen vragen wie ik ben, dan vertel ik hen dat ik een artiest ben die bekend staat als fotograaf. Ik ben eigenlijk gewoon een expressionist en daar bedoel ik niet mee dat ik een fotograaf, een schrijver, een schilder of een tapdanser ben, maar iemand die zich uit naar zijn eigen behoeften.

Duane Michals is op 18 februari 1932 in McKeesport te Pennsylvenia geboren, dit is ook de geboorteplaats van Andy Warhol. Beide zijn ook afkomstig uit een Tsjechiës/ Slowaaks immigratengezin. Later zullen deze artiesten ook goed met elkaar bevriend raken.
Op 26jarige leeftijd besluit Duane Michals om op reis te gaan naar het toenmalig Sovjet Unie. Het is dan in de tijd van de Koude Oorlog en Duane Michals portretteert mensen rondom de stad Minsk en ontdekt voor zichzelf dat hij meer met de mensheid had dan hij ooit van te voren had verwacht. Als hij terugkeert naar de USA gaat hij naar New York. Hij is geïnspireerd door wat hij met zijn reis heeft beleefd en wil doormiddel van fotografie gaan ontdekken en aan de slag met de mysteries van het menselijk bestaan.
In het begin van de jaren ’60 maakt Duane voornamelijk portretten en documentaires.
Hij ontdekte voor zichzelf dat dit niet was waar hij verder mee wilden en begon met experimenteren. Hij vond dat hij als fotograaf niet een reporter was. Hij wilde niet alleen waarnemen en registreren, hij wilde creëren en momenten in scène zetten, waardoor de kijker van het beeld vragen zou gaan stellen over het beeld. Op dit moment introduceert Duane Michals de sequenties. Een sequentie is een verhaaltje dat bijvoorbeeld wordt verteld in 6 opeenvolgende afbeeldingen. De sequenties van Duane Michals gaan vaak over jeugdrelaties, relaties, angsten en seksualiteit. De sequenties van Michals onderscheiden zich vaak in overtuigingskracht, doordat zij uitgaan van een idee dat op zichzelf al wezenlijke vragen stelt en dit op treffende wijze weet te verbeelden. Werkelijkheid en fictie vermengen zich hierdoor op een dergelijke wijze dat de vraag naar echtheid onbelangrijk is geworden.
Michals vindt dat je doormiddel van sequenties een foto meer diepgang kan geven, alleen moet je sequenties niet onnodig gaan gebruiken. Het moet alleen maar een meerwaarde vormen van een opzichzelfstaande foto.
Naast de sequenties maakt Duane Michals ook gebruik van dubbelopnamen, hierdoor wordt een mysterieus beeld geschept wat ook een verwijzing zou kunnen vormen naar een droomwereld of de spirituele wereld, waardoor fictie en werkelijkheid zich met elkaar gaan mengen.
In 1974 begon Duane Michals met het combineren van beeld ( foto’s) met handgeschreven teksten. In de eerste instantie vormden zijn teksten een soort van onderbouwing van zijn foto’s, later probeerde Duane Michals ook doormiddel van zijn teksten de kijker te laten twijfelen aan zijn beelden. Hij wilde de kijker dan op een ander been proberen te zetten. In de jaren ‘ 80 startte Michals met het combineren van geschreven verhalen en gedichten met beelden.
Duane Michals heeft in zijn werk veel gebruik gemaakt van zelfportretten, om zo te reflecteren op zichzelf en om opzoek te gaan naar zijn dromen, angsten en seksualiteit.
De meeste zelfportretten zijn dubbelportretten van zichzelf of van zichzelf in verschillende rollen. Als er een ander persoon wordt gebruikt in zijn zelfportretten wordt het gebruikt als contrast zodat er een vorm van zelfreflectie ontstaat. Ook in zijn zelfportretten heeft hij veel gebruik gemaakt van sequenties en daarin had hij meestal de rol van de oudere man.

Waarom heb ik gekozen voor Duane Michals?
Ik heb in dit verslag niet specifiek een boek besproken maar een fotograaf. Ik heb hier voor gekozen omdat ik het heel moeilijk vind om een boek van Duane Michals alleen uit te lichten. Al zijn werken hebben een speciaal ingrediënt.
Ik kwam met Duane Michals in aanraking tijdens mijn tweede fotografiecursus bij de SKVR. Daarvoor had ik nog nooit van hem gehoord. We waren toen bezig met een opdracht om vanuit een foto een eigen verhaal in beelden te creëren. De docente liet ons doormiddel van een aantal boeken in aanraking komen met Duane Michals. Ik was meteen verkocht aan Duane Michals. Zijn manier van fotograferen doormiddel van dubbelopnames waardoor de foto’s spirituele wendingen krijgen, de sequenties waar hij gebruik van maakt, maar vooral de verhalen in de series. Wat hij er mee wil zeggen, hoe mysterieus het is of hoe vervreemdend het kan zijn. Het gaf mij een warm gevoel van binnen en soms ook wel een angstig gevoel omdat de beelden vragen kunnen oproepen over bijvoorbeeld wat er na de dood zou kunnen zijn. Het gaat om directe levensvragen waar ieder mens zich onbewust mee bezig houdt en wat soms erg confronterend kan zijn.
De combinatie van handgeschreven tekst in combinatie van beeld vind ik ook heel bijzonder. Vooral de handgeschreven tekst geeft je het gevoel dat je nog persoonlijker bent met het beeld.

Tessa Smal/ Deeltijd FO 2